آب بند جهان

آب بندی مخازن
آب بندی مخازن سازه ها جزو مهم ترین بخش های پروژه های عمرانی به شمار می آید . مهمترین آن ، مخازن بتنی آب یا فاضلاب ها هستند . مهم ترین مشکل بتن دوام در نفوذ پذیری مقابل گاز و آب می باشد و کنترل و نفوذ آب به درون بتن باعث پایداری بیشتر بتن خواهد شد.

آب بندی مخزن ها به دو صورت فشار مثبت و فشار منفی انجام می شود ،که باید درنظر گرفت که اگر آب مخزن پر باشد و قادر به خالی بودن آن نباشیم باید از طریق آب بندی فشار منفی آن را انجام (لایه بیرونی مخزن)ولی اگر مخزن خالی است بهترین روش آب بندی مخزن فشار مثبت است که از داخل آب بندی انجام شود

با توجه به تجربیات متخصصان آب بندی بتن و دست اندرکاران ساخت و اجرای سازه های بتنی و تحقیقات بعمل آمده در مورد طول عمر مفید سازه های بتنی، آب بندی سازه های آبی مانند مخازن بتنی آب شرب و تصفیه خانه های آب و فاضلاب و عدم تراوایی آن ها دارای اهمیت ویژه ای می باشد و لذا یکی از مواردی که در مورد سازه های بتنی بالاخص مواردی که در مجاورت دائم یا غیر دائم با آب و مواد شیمیایی است بسیار با اهمیت می باشد عملکرد مسدود کنندگی در برابر تراوش، نفوذ فشار یا تهاجم آب حاوی مواد شیمیایی علاوه بر تحمل خوب باربری آن می باشد. در این راستا باید بتنی ساخته شود که اصطلاحا آب بند یا ناتراوا (Watertight) گفته می شود. از آنجائیکه هدف نهایی ساخت چنین سازه هایی حفظ و نگهداری آب و یا فاضلاب برای مدت زمان طولانی جهت انجام فرایندهای تخصصی و استفاده بهینه از آب همچنین استفاده مجدد از فاضلاب برای مصارف گوناگون است، لذا آب بند بودن و بالا بودن عمر مفید این سازه ها از خصوصیات لاینفک آنها محسوب می شود. بدین معنی که اگر سازه ای پس از ساخت و قرار گرفتن در مدار بهره برداری دارای معضل تراوش (آب دهی) باشد می توان گفت کلیه سرمایه های هزینه شده تا حدود زیادی به هدر رفته است و نتیجه دلخواه و مطلوب بعمل نیامده است.